Ο Αρχάγγελος Yehuiah είναι ο 33ος άγγελος της Καμπάλα και αφορά τους ιδιότροπους ανθρώπους που με την στάση και την συμπεριφορά τους άλλοτε εσκεμμένα άλλοτε όχι βλάπτουν τους συνανθρώπους τους είτε για λόγους ζήλιας είτε γιατί προδίδουν την εμπιστοσύνη που οι άλλοι τους έδειξαν.Η Αγγελική ιδιότητα του Yehuiah είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν τα λάθη τους και να υποταχθούν στον ανώτερο τους εαυτό!Μπορούμε να απευθυνθούμε σε αυτόν όταν: έχουμε δυσκολίες, όταν ζοριζόμαστε, όταν έχουμε διλήμματα, όταν αισθανόμαστε χαμένοι και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση ή όταν πρέπει να ζυγίσουμε μια κατάσταση ή να εκτιμήσουμε ένα άτομο. Όταν ο ανώτερος μας εαυτός είναι εκεί και μιλάει, όμως εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε…
Σύνοψις: Αρχάγγελος Yehuiah
Yehuiah = “Υποταγή στον Ανώτερο μας Εαυτό”
Ο Φύλακας Άγγελος όσων γεννήθηκαν από 3/9 -7/9
Ο 33oς Άγγελος της Καμπάλα
Στην Αγία Γραφή ψαλμός 93:12″ Τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, τον οποίον συ, Κυριε, θα παιδαγωγήσης, και θα τον διδάξεις τον Νόμο σου, “
Λατινική ονομασία: Deus Omnium cognitor
Σημασία: Η όλη η γνώση και ο παντογνώστης Θεός
Χορωδία των αγγέλων (εβραϊκή): Σεραφείμ
Αρχάγγελος (εβραϊκό): Kamael
Ο Ψαλμός 93 προς τον Αρχάγγελο Yehuiah είναι ο ακόλουθος μετά της μεταφράσεως του:
Ψαλ. 93,1 Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος, Θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαῤῥησιάσατο.
Ψαλ. 93,1 Ο Θεός και Κυριος είναι ο δίκαιος κριτής, ο τιμωρών τον κακόν, βραβεύων και περιφρουρών τον δίκαιον. Ο Θεός των δικαίων αποφάσεων κατέστησε και καθιστά πάντοτε ολοφάνερον την παρουσίαν του.
Ψαλ. 93,2 ὑψώθητι ὁ κρίνων τὴν γῆν, ἀπόδος ἀνταπόδοσιν τοῖς ὑπερηφάνοις.
Ψαλ. 93,2 Συ, ο κριτής της οικουμένης, υψώθητι υπεράνω από όλους, δίκασε, δώσε την πρέπουσαν ανταπόδοσιν στους υπερηφάνους.
Ψαλ. 93,3 ἕως πότε ἁμαρτωλοί, Κύριε, ἕως πότε ἁμαρτωλοὶ καυχήσονται,
Ψαλ. 93,3 Διότι έως πότε, Κυριε, οι αμετανόητοι ασεβείς, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί θα αλαζονεύωνται και θα καυχώνται;
Ψαλ. 93,4 φθέγξονται καὶ λαλήσουσιν ἀδικίαν, λαλήσουσι πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν;
Ψαλ. 93,4 Έως πότε με κομπασμόν και αναίδειαν θα αποφαίνωνται; Θα λαλούν και θα υποστηρίζουν την αδικίαν; Έως πότε με τα αδιάκριτα στόματα θα διαφημίζουν οι εργαζόμενοι την ανομίαν τας αδικίας των;
Ψαλ. 93,5 τὸν λαόν σου, Κύριε, ἐταπείνωσαν καὶ τὴν κληρονομίαν σου ἐκάκωσαν,
Ψαλ. 93,5 Αυτοί τον ιδικόν σου λαόν τον εξηυτέλισαν, την ιδικήν σου κληρονομίαν την εκακοποίησαν,
Ψαλ. 93,6 χήραν καὶ ὀρφανὸν ἀπέκτειναν, καὶ προσήλυτον ἐφόνευσαν
Ψαλ. 93,6 διότι την χήραν και το ορφανόν εθανάτωσαν και τους προσηλύτους εφόνευσαν.
Ψαλ. 93,7 καὶ εἶπαν· οὐκ ὄψεται Κύριος, οὐδὲ συνήσει ὁ Θεὸς τοῦ Ἰακώβ.
Ψαλ. 93,7 Και είπαν· Δεν θα ίδη ο Κύριος τα εγκλήματά μας. Ο Θεός των απογόνων του Ιακώβ δεν θα εννοήση, τι ημείς διαπράττομεν.
Ψαλ. 93,8 σύνετε δη, άφρονες ἐν τῷ λαῷ· και, μωροί, ποτὲ φρονήσατε.
Ψαλ. 93,8 Ω άφρονες ασεβείς μεταξύ του λαού τούτου, συνετισθήτε λοιπόν. Σεις οι μωροί βάλετε επί τέλους μυαλό και γνώσιν.
Ψαλ. 93,9 Ό φυτεύσας τὸ οὖς οὐχὶ ἀκούει; ἢ ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμὸν οὐχὶ κατανοεῖ;
Ψαλ. 93,9 Αυτός, ο οποίος εφύτευσεν εις την κεφαλήν μας το αυτί, δεν ακούει; Αυτός, ο οποίος έπλασε τον οφθαλμόν, ώστε να βλέπωμεν, δεν βλέπει και δεν εννοεί τι συμβαίνει;
Ψαλ. 93,10 Ό παιδεύων έθνη οὐχὶ ελέγξει; Ό διδάσκων ἄνθρωπον γνώσιν;
Ψαλ. 93,10 Αυτός, που παιδαγωγικώς ανέκαθεν τιμωρεί τα αμαρτάνοντα ειδωλολατρικά έθνη, δεν θα ελέγξη και τον ισραηλιτικόν λαόν; Εκείνος, ο οποίος διδάσκει τους ανθρώπους την γνώσιν, είναι δυνατόν να μη έχη γνώσιν των όσων συμβαίνουν;
Ψαλ. 93,11 Κύριος γιγνώσκει τούς διαλογισμοὺς τῶν ανθρώπων ὅτι εἰσὶ μάταιοι.
Ψαλ. 93,11 Ο Κυριος γνωρίζει ότι οι συλλογισμοί και αι αποφάσεις των ανθρώπων είναι πλανημέναι, μωραί και αμαρτωλαί.
Ψαλ. 93,12 μακάριος ὁ ἄνθρωπος, ὃν ἂν παιδεύσῃς, Κύριε, καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν
Ψαλ. 93,12 Τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, τον οποίον συ, Κυριε, θα παιδαγωγήσης, και θα τον διδάξεις τον Νόμο σου,
Ψαλ. 93,13 τοῦ πραΰναι αὐτὸν ἀφ᾿ ἡμερῶν πονηρῶν, ἕως οὗ ὀρυγῇ τῷ ἁμαρτωλῷ βόθρος.
Ψαλ. 93,13 ώστε να μένη ήρεμος και ατάραχος κατά τας ημέρας των δοκιμασιών, που του παρασκευάζει ο αμαρτωλός, έως ότου ανοιχθή βαθύς ο τάφος και καταπίη και εξαφανίση τον αμαρτωλόν.
Ψαλ. 93,14 ὅτι οὐκ ἀπώσεται Κύριος τὸν λαόν αὐτοῦ καὶ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ οὐκ ἐγκαταλείψει,
Ψαλ. 93,14 Διότι ο Κυριος δεν θα απωθήση ποτέ τον λαόν του και δεν θα εγκαταλείψη την κληρονομίαν του,
Ψαλ. 93,15 ἕως οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρέψῃ εις κρίσιν καὶ ἐχόμενοι αὐτῆς πάντες οἱ εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ. (διάψαλμα).
Ψαλ. 93,15 μέχρις ότου αποκατασταθή και θεμελιωθεί η δικαιοσύνη. Μαζί δε με αυτόν θα αποκατασταθούν όλοι οι ευθείς κατά την καρδίαν άνθρωποι.
Ψαλ. 93,16 τις ἀναστήσεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένοις; ἢ τίς συμπαραστήσεταί μοι ἐπὶ τοὺς ἐργαζομένους τὴν ἀνομίαν;
Ψαλ. 93,16 Ποιός θα σηκωθή και θα αναλάβη την υπεράσπισίν μου εναντίον εκείνων, οι οποίοι σκέπτονται και θέλουν πονηρά κατ’ εμού; Μονον ο Θεός. Ποιός θα είναι ο συμπαραστάτης και βοηθός μου εναντίον των ανθρώπων, που εργάζονται την παρανομίαν;
Ψαλ. 93,17 εἰ μὴ ὅτι Κύριος ἐβοήθησέ μοι, παρὰ βραχὺ παρῴκησε τῷ ᾅδῃ ἡ ψυχή μου.
Ψαλ. 93,17 Εάν ο Κυριος κατά το παρελθόν δεν με βοηθούσε, η ψυχή μου ολίγον ακόμη και θα κατέβαινεν στον άδην.
Ψαλ. 93,18 εἰ ἔλεγον· σεσάλευται ὁ πούς μου, τὸ ἔλεός σου, Κύριε, ἐβοήθει μοι.
Ψαλ. 93,18 Καθε φορά, που φοβισμένος έλεγα προς σέ, Κυριε· “Κλονίζονται τα πόδια μου”, η ευσπλαγχνία σου με βοηθούσε αμέσως.
Ψαλ. 93,19 Κύριε, κατά τὸ πλῆθος τῶν ὀδυνῶν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλήσεις σου εὔφραναν τὴν ψυχήν μου.
Ψαλ. 93,19 Κυριε, ανάλογοι με το πλήθος και την δριμύτητα των οδυνών, αι οποίαι κατεξέσχιζον την καρδίαν μου, ήσαν και αι παρηγορίαι σου, αι οποίαι έδιναν ευφροσύνην και χαράν εις την ψυχήν μου.
Ψαλ. 93,20 μὴ συμπροσέστω σοι θρόνος ἀνομίας, ὁ πλάσσων κόπον ἐπὶ πρόσταγμα.
Ψαλ. 93,20 Παράνομος βασιλικός θρόνος η άδικον δικαστικόν βήμα, που υποστηρίζουν αδικίας και εν ονόματι τάχα του νόμου ασκούν καταπιέσεις επί των ανθρώπων, ας μη έχουν καμμίαν ποτέ σχέσιν προς σέ.
Ψαλ. 93,21 θηρεύσουσιν ἐπὶ ψυχὴν δικαίου καὶ αἷμα ἀθῷον καταδικάσονται.
Ψαλ. 93,21 Αυτοί, που κάθονται επάνω εις τέτοιους θρόνους και εις τέτοια παράνομα βήματα, θηρεύουν ως ιδικήν των λείαν την ζωήν του δικαίου ανθρώπου και καταδικάζουν τον αθώον.
Ψαλ. 93,22 καὶ ἐγένετό μοι Κύριος εἰς καταφυγὴν καὶ ὁ Θεός μου εἰς βοηθὸν ἐλπίδος μου·
Ψαλ. 93,22 Ο Κυριος υπήρξε και υπάρχει δι’ εμέ το καταφύγιόν μου. Ο Θεός μου δίδει βέβαιον την ελπίδα ότι είναι και θα είναι βοηθός μου.
Ψαλ. 93,23 καὶ ἀποδώσει αὐτοῖς Κύριος τὴν ἀνομίαν αὐτῶν, καὶ κατά τὴν πονηρίαν αὐτῶν ἀφανιεῖ αὐτοὺς Κύριος ὁ Θεός.
Ψαλ. 93,23 Εις τους αμαρτωλούς όμως ο Κυριος θα ανταποδώση σύμφωνα με τας παρανομίας των, εξ αιτίας των κακιών των θα τους εξαφανίση από το πρόσωπον της γης.
O αναγνώστης πρέπει να γνωρίζει ότι:
Το διάβασμα ενός ψαλμού γίνεται πάντα νύχτα μετά τις 22:00. Η ιδανικότερη ώρα είναι 4-5 π.μ.
Ανάβετε ένα μικρο κεράκι σκεπτόμενοι το δίλημμα που έχετε να αντιμετωπίσετε.
Δεν διαβάζετε γρήγορα! Είναι ανα σημείο στίξης εισπνοή εκπνοή.
Παράδειγμα:
Μακάριος ο ἄνθρωπος, (εισπνοή και κρατάτε την αναπνοή σας για μερικά δευτερόλεπτα)
ὃν ἂν παιδεύσῃς, (εκπνοή και κρατάτε την αναπνοή σας για μερικά δευτερόλεπτα)
καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν. (εισπνοή και κρατάτε την αναπνοή σας για μερικά δευτερόλεπτα)
Σε κάθε στίχο προσπαθείτε να καταλάβετε το πλήρες νόημα διαφορετικά δεν έχει νόημα!
Ας το δούμε λοιπόν μεταφρασμένο:
Μακάριος ο ἄνθρωπος, = Τρισευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος,
ὃν ἂν παιδεύσῃς, = τον οποίον συ Κυριε, θα παιδαγωγήσης,
καὶ ἐκ τοῦ νόμου σου διδάξῃς αὐτὸν. = και θα τον διδάξεις τον Νόμο σου.
Το διαβάζετε πάντα στα αρχαία.
ΠΌΤΕ μία φορά!
Τρεις ή πέντε ή εφτά φορές και στο τέλος λες ΠΆΝΤΑ τον Αίνο 150 μόνο μία φορά.
ΚΑΙΣΑΡΑΣ
OI ΑΡΧΆΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ ΕΊΝΑΙ:
Vasariah (Bασαριάχ) 22/8 – 22/9, Ieuiah (Γεχουγιάχ) 3/9-7/9, Lehahaiah (Λεχαγιάχ) 8/9-12/9, Chavakiah (Κχαβακουγιάχ) 13/9-17/9, Menadel (Μεναντήλ) 18/9-23/9, Aniel (Ανιήλ) 23/9-28/9, Haamiah (Χααμιάχ) 29/9-3/10.
