Οι τέσσερις βασικές συμβουλές περί μαγείας
Γνωρίζουμε το μάγο ως φιγούρα με μια μακριά ρόμπα, με αστέρια που φορά ένα μυτερό καπέλο και μια μακριά λευκή γενειάδα που κρατά ένα μαγικό ραβδί. Είναι ο κύριος του αποκρυφιστικού κόσμου και των αόρατων δυνάμεών του, ικανός να προκαλεί θύελλες, να κάνει ξόρκια, να αψηφά τη φύση και να κάνει τα πάντα σύμφωνα με τις διαταγές του
Αλλά η αληθινή προέλευση του μάγου βρίσκεται στην Ανατολή. Στην αρχαία αυτοκρατορία της Περσίας.
Εκεί οι μάγοι, ή σοφοί, ήταν οι Αρχιερείς, οι ερμηνευτές της σοφίας του Ζωροάστρη. Η λέξη μας “μαγεία” προέρχεται από το όνομά τους. Ήταν σεβαστοί για τη βαθιά μάθησή τους και για το δώρο της προφητείας. Οι άρχοντες τους συμβουλεύονταν για οτιδήποτε, από θέματα προσωπικής υγείας έως μεγάλες κρατικές υποθέσεις.
Στους δικούς τους ναούς, χτισμένους στις ψηλές βουνοκορφές, οι μάγοι έκαναν τον κύριο στόχο τους την αναζήτηση της αλήθειας. Για το σκοπό αυτό μελέτησαν τον ουρανό και τα αστέρια και έκαναν θυσίες στα στοιχεία. Επειδή πίστευαν στη μετεμψύχωση των ψυχών, απείχαν γενικά από την κατανάλωση οποιουδήποτε είδους κρέατος.
Οι σοφοί που έφεραν τα δώρα τους στο βρέφος Ιησούς ήταν μάγοι από την Ανατολή: Ονομάστηκαν Caspar, Melchior και Balthasar. Ήταν, σύμφωνα με ορισμένους θεολόγους, αστρολόγοι που, αφού ακολούθησαν το αστέρι στη Βηθλεέμ, εγκατέλειψαν τις παγανιστικές τους πεποιθήσεις. (Και αν ο θρύλος πιστεύεται ότι τα οστά τους είναι τώρα ενταφιασμένα στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας.)
Στροφή της Μαγείας προς την Δυτική κουλτούρα
Με το πέρασμα των αιώνων, και με τη σταδιακή παρακμή της Περσικής Αυτοκρατορίας, η σοφία των Μάγων έκανε στροφή προς τα δυτικά. Οι στρατιώτες που επέζησαν από τις σταυροφορίες έφεραν μαζί τους νέες, απόκρυφες παραδόσεις από τα βάθη της Ανατολής. Οι εμπορικοί δρόμοι σφυρηλατήθηκαν και ταξιδεύονταν συχνά μεταξύ των εθνών της Μεσογείου. Αυτό που είχαν ξεκινήσει οι Μάγοι, οι Ευρωπαίοι μάγοι το υιοθέτησαν και το ανέπτυξαν γρήγορα. Αλλά πρόσθεσαν σε αυτό τις δικές τους μυστικιστικές αρχές και φιλοσοφία, που προέρχονται από την εβραϊκή Cabbala και την πρώιμη χριστιανική θεολογία.
Η Αλχημεία αρχίζει
Ήταν μια περίεργη αλλά ισχυρή παρασκευή, ένας συνδυασμός αλχημείας και χημείας, μεταλλουργίας και ιατρικής, αστρολογίας, ανατομίας, μαντικής, μεταφυσικής. Ήταν όλα μαζί, ένα κράμα από το οποίο οι μάγοι ελπίζουν να βρουν απαντήσεις σε όλα τα μυστηριώδη πράγματα. «Μαγεία!» έγραψε ο Παράκελσος: «…έχει τη δύναμη να βιώνει και να κατανοεί πράγματα που είναι απρόσιτα στον άνθρωπο. Γιατί η μαγεία είναι μια μεγάλη μυστική σοφία, όπως και η λογική είναι μεγάλη δημόσια ανοησία».
Κάθε άνθρωπος, πίστευαν, ήταν ένας μικροσκοπικός κόσμος, που αναπαράγει στη δική του σύσταση τη φυσική τάξη και επηρεαζόταν, ταυτόχρονα από το μεγαλύτερο Σύμπαν που κατοικούσε – τις κινήσεις των πλανητών και των άστρων. Τους ανέμους που φύσηγαν ,τη βροχή που έπεφτε. Την αλλαγή των εποχών. Ο Μάγος πιστευόταν ότι θα μπορούσε να κάνει το θαύμα του με δύο τρόπους. Πρώτον, ελέγχοντας και κατευθύνοντας τις δικές του εσωτερικές δυνάμεις. Μπορούσε να προβάλει τη θέληση και τις επιθυμίες του προς τα έξω, επηρεάζοντας τις ενέργειες των άλλων. Ταυτόχρονα μπορούσε να καλέσει κάτω ή να επικαλεστεί από τις εξωτερικές δυνάμεις και διάνοιες που τον περιέβαλλαν έτσι ώστε στη συνέχεια να μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει για να πραγματοποιήσει τους δικούς του στόχους.
Ο Agrippa von Nettesheim, ένας από τους μεγαλύτερους μάγους του 16ου αιώνα περιέγραψε τον Μάγο ως έναν «που έχει συμβιώσει με τα στοιχεία, νίκησε τη Φύση, ανέβηκε ψηλότερα από τον ουρανό, υψώνοντας τον εαυτό του στο ίδιο το αρχέτυπο με το οποίο στη συνέχεια γίνεται συνεργάτης και μπορεί να κάνει τα πάντα.
Οι τέσσερις βασικές συμβουλές περί μαγείας
Ο ELIPHAS LEVI (1801 – 1875) που μερικοί τον αποκαλούν τον τελευταίο των μάγων, έγραψε το 1855 “Το Δόγμα και το τελετουργικό της μαγείας”. Σε αυτό πρόσφερε σε όποιον επιθυμούσε να ακολουθήσει τον αποκρυφισμό μερικές βασικές συμβουλές: «Για να φτάσει κανείς στο ιερό regnum, με άλλα λόγια, τη Γνώση και τη δύναμη των μάγων, υπάρχουν τέσσερις απαραίτητες προϋποθέσεις.
1) Μια νοημοσύνη που φωτίζεται από τη μελέτη
2) Μια ανδρεία που τίποτα δεν μπορεί να τη ελέγξει
3) Μια θέληση που τίποτα δεν μπορεί να τη σπάσει
4) Μια διακριτική ευχέρεια που τίποτα δεν μπορεί να διαφθείρει και τίποτα δεν μπορεί να την μεθύσει
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ, ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΕΙΣ. Τέτοιες είναι οι τέσσερις λέξεις του μάγου.
Αλλά η επιτυχία θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνη. Ακόμα κι αν ο Μάγος πληρούσε όλες τις απαιτήσεις, προσωπικές και επαγγελματικές, θα μπορούσε να βρεθεί σε βαθιά προβλήματα. Αν, για παράδειγμα, συγκέντρωνε σατανικές δυνάμεις που δεν ήταν σε θέση να ελέγξει, είτε με τη δύναμη της φαντασίας του είτε με τη μαγική τεχνική του, διέτρεχε τον κίνδυνο να κατακτηθεί από αυτές. Τα πνεύματα του σκοταδιού δεν διακρίθηκαν ποτέ για τη φιλανθρωπία τους. Πριν ανοιγοκλείσει τα μάτια του, ο μάγος θα μπορούσε να χάσει τη ζωή του και αν πραγματικά δεν πρόσεχε, η αθάνατη ψυχή του θα βασανιζόταν αιώνια!
