Ο δόκτορ Ντόξυ,ο Λούκυ Λουκ,οι σύγχρονοι θεραπευτές, η ζωή μας ένα κόμιξ ;
(Α΄ΜΈΡΟΣ)
Είναι αλήθεια ότι για να διαπράξει κάποιος μια ανηθικότητα, χρειάζεται ένα ιδεολογικό άλλοθι το οποίο θα τον κάνει να πιστέψει ότι διέπραξε… θεάρεστον έργο. Ο δόκτορ Ντόξυ ήταν ένα από αυτούς τους τσαρλατάνους – γιατρούς που περιπλανιόντουσαν στην Άγρια Δύση και το ότι διέθετε ιδεολογικό άλλοθι, ήταν αυτό που τον έκανε κίνδυνο – θάνατο για τη δημόσια υγεία. Μόνο η οξύτατη παρατηρητικότητα και εξυπνάδα του Λούκυ Λουκ θα μπορούσε να τον εντοπίσει και βεβαίως αυτός είναι ο λόγος που αρχίζει η ιστορία μας. Ωστόσο σ’ αυτήν την ιστορία, θα υπάρξει στιγμή που η καρδιά του μοναχικού καουμπόι θα ματώσει, αντικρίζοντας το γεμάτο απορία βλέμμα της Ντόλυ. Και δεν είναι ψέμα ότι μόνο μια κακή προοπτική, ως απόρροια μιας αλήθειας, μπορεί να ξυπνήσει τους αφελείς – πελάτες του δόκτορα Ντόξυ. Αλλά δυστυχώς, ανάμεσα στα παράξενα του Φαρ Ουέστ, ήταν και τα χωριά που οι κάτοικοί τους αγαπούσαν τον λήθαργο τόσο πολύ, που μερικοί μπορεί και να σκότωναν αυτόν που θα τόλμαγε να τους βγάλει απ’ αυτόν.
(Tου Βαγγέλη Τριάντη)
Ενεργειακοί ψυχολόγοι και ψυχοθεραπευτές, βιοενεργειακοί θεραπευτές, θεραπευτές φενγκ σούι, θεραπευτές μάστερ ρέικι, σαμανικοί θεραπευτές… Είναι μερικές μόνο από τις δεκάδες ειδικότητες «θεραπευτών» που υπόσχονται… γιατρειά σε χρόνιες παθήσεις με το άγγιγμα του χεριού. Διαφημίσεις παντού! Στο Διαδίκτυο, στην τηλεόραση, ακόμη και σε φυλλάδια πάνω στο παρμπρίζ των αυτοκινήτων. Θεραπείες για όλα τα γούστα και για όλες τις παθήσεις. Αρκεί να επισκεφθεί κανείς τους επίγειους «γκουρού» με τις θαυματουργές ιδιότητες, κι όλα θα λυθούν ως διά μαγείας. Ό,τι δεν έχει καταφέρει η κλασική ιατρική το καταφέρνουν οι «θεραπευτές» με το άγγιγμα τους σε λίγα μόλις λεπτά. Με τη μόνη διαφορά ότι στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ασθενείς που, απογοητευμένοι από το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), πέφτουν θύματα των κάθε λογής τσαρλατάνων έναντι αδρής αμοιβής.
Η ιστορία των «θεραπευτών» με τις θαυματουργές ιδιότητες δεν είναι κάτι νέο. Ανέκαθεν το μεταφυσικό ασκούσε έντονη γοητεία στον άνθρωπο. Δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις, γιατροσόφια, ξόρκια συναντά κανείς σε όλη την πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Με τη μόνη διαφορά ότι οι «θεραπευτές» αλλάζουν κάθε φορά μορφή και αντικείμενο έκφρασης, ανάλογα με το χώρο και το χρόνο. Στις πρωτόγονες φυλές, για παράδειγμα, ο μάγος της φυλής ήταν αυτός που «θεράπευε» τις διάφορες ασθένειες, διώχνοντας μακριά το κακό πνεύμα. Στους αιώνες που ακολούθησαν, το ρόλο του θεραπευτή-μάγου ανέλαβαν οι κομπογιαννίτες με τα θαυματουργά βότανα και τις παραδοσιακές συνταγές που περνούσαν από γενιά σε γενιά. Σήμερα έχουν αναλάβει διαφόρων ειδών επιτήδειοι. Ενδεδυμένοι το μανδύα του θεραπευτή, υπόσχονται να δώσουν τέλος στα προβλήματα υγείας που ταλαιπωρούν χιλιάδες ασθενείς. Πού ποντάρουν; Στη γενικότερη απαξίωση της ιατρικής επιστήμης και στην απογοήτευση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία για τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, στην ανθρώπινη περιέργεια αλλά κυρίως στην απόγνωση ασθενών και συγγενών. Σαν σύγχρονοι από μηχανής θεοί, που με το μαγικό τους ραβδί λύνουν μονομιάς χρόνια προβλήματα υγείας χωρίς πολύωρες αναμονές σε νοσοκομεία, χωρίς «φακελάκια», χωρίς ιατρικά λάθη…
Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι γύρω από την «εναλλακτική» θεραπεία έχει στηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία, που κερδοσκοπεί σε βάρος εύπιστων ή απελπισμένων και που, στις χειρότερες περιπτώσεις, προκαλεί μεγαλύτερα προβλήματα, παρά λύνει τα υπάρχοντα. Οι εν λόγω θεραπευτές δεν αποτελούν ειδικευμένους γιατρούς με ενδιαφέροντα μεταπτυχιακά, με επιστημονικές δημοσιεύσεις ή με συμμετοχή σε επιτυχείς κλινικές δοκιμές. Τα επιστημονικά εκείνα τεκμήρια που θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την ορθότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους είναι ανύπαρκτα, ενώ οι μέθοδοί τους είναι αμφιβόλου ποιότητας. «Πρόκειται για τσαρλατάνους που εκμεταλλεύονται….
την απογοήτευση του κόσμου από το σύστημα υγείας, για να του αποσπάσουν χρήματα και να τον απογοητεύσουν ακόμα περισσότερο», καταγγέλλει στα «Επίκαιρα» ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων κ. Μανώλης Αλειφιεράκης.
Η ιατρική κοινότητα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, κάνοντας λόγο για νοσηρά φαινόμενα, τα οποία εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία χιλιάδων ασθενών. Πρόσφατα, δε, ο Ιατρικός Σύλλογος Χανίων απέστειλε σχετική επιστολή στον εισαγγελέα Χανίων προκειμένου να επιληφθεί του θέματος. Οι εν λόγω θεραπευτές ουσιαστικά είναι παράνομοι, όπως υποστηρίζουν οι γιατροί, αφού βάσει της νομοθεσίας δεν έχουν το δικαίωμα να παρέχουν ιατρικές πράξεις και θεραπείες. «Όλοι όσοι αυτοαποκαλούνται “θεραπευτές” είναι παράνομοι και επικίνδυνοι», τονίζει στα «Επίκαιρα» ο κ. Αλειφιεράκης και συμπληρώνει: «Ιατρικές πράξεις και θεραπείες μπορούν να εξασκούν μόνο όσοι έχουν την ειδικότητα του γιατρού».
Κι άλλοι κομπογιαννίτες …
Η όλη ιστορία όμως των σύγχρονων μάγων της ελληνικής κοινωνίας δεν εξαντλείται μόνο στους πάσης φύσεως αυτοαποκαλούμενους «θεραπευτές».
Σύγχρονοι κομπογιαννίτες υπόσχονται θεραπείες ασθενειών δίχως τη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων. Το ιατρικό τους… οπλοστάσιο περιλαμβάνει ειδικά βότανα, γιατροσόφια και εμπειρικές συνταγές, τα οποία είναι ικανά να απαλύνουν τον πόνο από οποιαδήποτε ασθένεια. Αρκεί να ακολουθήσουν πιστά τις υποδείξεις τους ως προς τη δοσολογία και το είδος του βοτάνου.
Ωστόσο, ανάλογες περιπτώσεις από το παρελθόν έχουν αποδείξει ότι σε πολλές περιπτώσεις τα διαφημιζόμενα γιατροσόφια ίσως να μην είναι τελικά και τόσο θαυματουργά.
Η ιστορία με τη φραπελιά το 2007 συγκλόνισε το πανελλήνιο. Κάποιοι τότε υποστήριξαν ότι ο χυμός των φύλλων της ελιάς μπορούσε να θεραπεύσει τον καρκίνο, με αποτέλεσμα σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια να επικρατήσει φρενίτιδα. Ακόμη και στο τελευταίο σπίτι του πιο απομακρυσμένου χωριού οι Έλληνες δοκίμαζαν τη φραπελιά προκειμένου είτε να θεραπεύσουν είτε να προλάβουν τον καρκίνο.
Κάτι ανάλογο είχε γίνει πριν από δεκαετίες στο Καματερό. Ένας νεαρός δικηγόρος υποστήριξε ότι είχε ανακαλύψει στο νερό της συγκεκριμένης περιοχής ευεργετικές ιδιότητες που καταπολεμούσαν τον καρκίνο… Η φρενίτιδα και σε αυτή την περίπτωση ήταν χαρακτηριστική, μέχρι που η ιστορία «ξεφούσκωσε».
Στη σημερινή εποχή, ωστόσο, οι απανταχού θαυματουργοί έχουν βρει άλλους τρόπους για να διαφημίζουν την πραμάτεια τους. Το Διαδίκτυο αλλά και τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης προσφέρουν την τέλεια κάλυψη για την προώθηση της πραμάτειας τους. Τηλεοπτικά σποτ με βασικούς πρωταγωνιστές ακόμη και γιατρούς διαφημίζουν ιατρικές συσκευές με ευεργετικές, όπως διατείνονται, ιδιότητες. Οι καταναλωτές δέχονται καταιγισμό προϊόντων, με αποτέλεσμα συχνά να δημιουργείται σύγχυση τόσο στους ίδιους όσο και στις οικογένειές τους. Δυστυχώς, το μάρκετινγκ δεν εξετάζει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών που διαφημίζει. Και τα αποτελέσματα στη χρήση τους δεν είναι πάντοτε ευεργετικά…
Σημαντικοί κίνδυνοι
Όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, επειδή ακριβώς όλες αυτές οι θεραπείες δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, μπορεί να αποβούν επικίνδυνες για την υγεία. Ακόμη και τα απλά βότανα μπορεί να προκαλέσουν διάφορες παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Για παράδειγμα, κάποιος που υποφέρει από μια πάθηση στο συκώτι δεν σημαίνει ότι εάν λάβει το ενδεδειγμένο γιατροσόφι δεν θα έχει παρενέργειες σε κάποιο άλλο όργανο. Επιπλέον, όλοι αυτοί οι «θεραπευτές» δεν είναι σε θέση να διαπιστώσουν τη σοβαρότητα ή μη μιας πάθησης. «Ακόμη κι ένας απλός πονοκέφαλος μπορεί να αποβεί καταστροφικός, να κρύβει μια σοβαρή πάθηση που χρήζει ειδικής θεραπείας», υπογραμμίζει στα «Επίκαιρα» ο κ. Σφακιανάκης.
Παρόμοια είναι η άποψη που καταθέτει στα «Επίκαιρα» ο γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ) κ. Δημήτρης Καραγεωργίου. Όπως επισημαίνει, «η χρήση τέτοιων μεθόδων μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τον Έλληνα ασθενή, καθώς ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς λαμβάνει».
Πολλές φορές οι ασθενείς κάνουν το λάθος να διακόψουν τη θεραπεία που ακολουθούν από το γιατρό όταν καταφεύγουν σε κάποιο «θεραπευτή», με οδυνηρές συνέπειες. Κάποιες θεραπείες χρειάζονται χρόνο για να αποδώσουν, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να τις σταματούν στο κρισιμότερο σημείο, ακριβώς λίγο πριν αποβούν ευεργετικές. Άλλοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν την ενδεδειγμένη ιατρική αγωγή και εφαρμόζουν τις μεθόδους των τσαρλατάνων συμπληρωματικά, κάτι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. «Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να υπάρξει αθροιστική ενέργεια σε βάρος του οργανισμού, με σοβαρές επιπτώσεις», σημειώνει στα «Επίκαιρα» ο κ. Καραγεωργίου. Για παράδειγμα, κάποιες ουσίες που υπάρχουν σε μερικά βότανα μπορεί να ενισχύσουν με αλληλεπίδραση τις αντίθετες δράσεις των φαρμάκων που ήδη λαμβάνουν.
Χαλαρό πλαίσιο σε θολό τοπίο
Το θέμα είναι ότι η ελληνική Πολιτεία παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στο χώρο της υγείας προκλητικά αμέτοχη. Η υγεία των πολιτών έχει γίνει έρμαιο στις ορέξεις των κάθε λογής «μάγων», «βοτανολόγων» και «εφευρετών». Κανένας επίσημος φορέας δεν είναι επιφορτισμένος με τον έλεγχο των παρεχόμενων υπηρεσιών τους. Οι «βοτανολόγοι», για παράδειγμα, δεν δίνουν πουθενά λογαριασμό ούτε για την προέλευση ούτε για την ποιότητα των προϊόντων τους. Το αν είναι δηλητηριώδη ή όχι, το αν έχουν μολυνθεί με τοξικές ουσίες δεν μπορεί να το πει κανείς με σιγουριά. Ο καταναλωτής μετατρέπεται, άθελά του, σε «ελεγκτή», με πιθανό θύμα όμως την ίδια του την υγεία.
Ακόμη πιο ασύδοτη είναι η όλη κατάσταση που διαμορφώνεται με τους κάθε λογής «θεραπευτές». Εάν ανατρέξει κανείς στις σχετικές ιστοσελίδες, θα διαπιστώσει ότι, παρακολουθώντας κάποια σεμινάρια λίγων εβδομάδων, μπορεί και ο ίδιος να γίνει «θεραπευτής», αρκεί να ολοκληρώσει τον κύκλο των μαθημάτων και να δώσει τις κατάλληλες εξετάσεις ενώπιον του «αρχιθεραπευτή» με τις διεθνείς περγαμηνές, όταν, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, οι γιατροί αφιερώνουν χρόνια σπουδών προκειμένου να είναι σε θέση να παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες. Εάν η απόκτηση θεραπευτικών ιδιοτήτων είναι τόσο εύκολη υπόθεση, τότε η ιατρική κοινότητα έχει κάθε δίκιο να φωνάζει. Άλλωστε, δεν πρόκειται για απλές εμπορικές δραστηριότητες, αλλά για θέματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ζωή.
Γιατροί και φαρμακοποιοί διαμαρτύρονται έντονα και ζητούν από την επίσημη Πολιτεία να θέσει τέλος σε αυτό το θολό τοπίο, με την εφαρμογή αυστηρών ελέγχων τόσο στις παρεχόμενες θεραπευτικές υπηρεσίες όσο και στις μεθόδους. «Είναι απόλυτη αναγκαιότητα να υπάρξει πιστοποίηση του παραγωγού και διακινητή και τα προϊόντα να είναι τιτλοδοτημένα», σημειώνει στα «Επίκαιρα» ο κ. Καραγεωργίου.
Μια πρώτη κίνηση, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα σκαριά, είναι η ύπαρξη ενός μηχανισμού πιστοποίησης των παραγωγών βοτανοθεραπευτικών παρασκευασμάτων. Ο κάθε «βοτανολόγος», δηλαδή, να ελέγχεται στο τι παράγει, υπό ποιες συνθήκες και πού το διακινεί. Μένει μόνο ανάλογες κινήσεις να εφαρμοστούν και για τους σύγχρονους μάγους, προτού η κατάσταση αρχίσει να ξεφεύγει…
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Επίκαιρα” στις 31/3/11)
Πηγή Ιoannis Nikolopoulos
