-H AYTOKΡΑΤΕΙΡΑ-
Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ
της βάσης του καθαρού πνεύματος.
Τα σύμβολα αφυπνίζουν τη διαίσθηση, απευθύνονται στο φανταστικό, αλλά ο λόγος πρέπει να είναι ο οδηγός που οδηγεί τις γούρνες μας αυτά τα απόκρυφα χωρίς να χάνουμε το δρόμο.
Ο Σωκράτης συνέστησε τη Γνώση του εαυτού, οι άλλοι μιλούν για την αναγκαιότητα δομής των εμπειριών και οργάνωσης των σκέψεων. Ένας ξεκάθαρος συλλογισμός, ένας τέλειος έλεγχος των συναισθημάτων που επιτρέπει την απόκτηση της ηρεμίας που είναι απαραίτητη για να προχωρήσουμε ατιμώρητα σε αυτόν τον δύσκολο κόσμο των ψυχικών εμπειριών.
Αυτή η κάρτα είναι κατασκευασμένη σε συνδυασμό τριγώνων και μιας τριάδας συμβόλων, που ενώνουν τις ενεργητικές και παθητικές αρχές, καθώς και τον καταλύτη τους.
-H AYTOKΡΑΤΕΙΡΑ-
Αλχημικά περιλαμβάνει θείο, υδράργυρο και αλάτι. Τεκτονικά είναι η ανακάλυψη από τον εισαχθέντα μαθητευόμενο των 3 μεγαλύτερων Φώτων: Τετράγωνο, Πυξίδα και τον Όγκο του Ιερού Νόμου (παράδοση).
Τα χρώματα που κυριαρχούν: Μπλε, κίτρινο και κόκκινο είναι θεμελιώδη και προέρχονται από τον φυσικό διαχωρισμό του φωτός. Επιτρέπουν όλους τους συνδυασμούς που μπορεί κανείς να φανταστεί. Η επιχρυσωμένη απόχρωση απλώνεται εδώ στο εσωτερικό του πλαισίου, σε αντίθεση με την προηγούμενη κάρτα, στην οποία ο επίχρυσος περιοριζόταν στην άκρη της εικόνας. Η αμετάβλητη ουσία του Χρυσού είναι παραδοσιακή και κατ’ αναλογία συνδέεται με τον ήλιο και το λαμπερό φως του.
H AYTOKΡΑΤΕΙΡΑ ΣΕ ΣΧΈΣΗ ΜΕ ΤΟ GIMEL
Το Gimmel είναι το τρίτο γράμμα του εβραϊκού αλφαβήτου
Αριθμητική τιμή: 3
Ήχος: “G”
Σημασία: 1. θρέφω 2. απογαλακτίζω 3. καμήλα 4. γέφυρα
Σχέδιο
Το γράμμα gimmel αντιπροσωπεύει τον ευεργέτη ή τον δότη της φιλανθρωπίας. Το σχέδιο του γράμματος gimmel εξηγείται στο Ταλμούδ ως ένας πλούσιος που τρέχει να δώσει ελεημοσύνη σε έναν φτωχό.
Σύμφωνα με την Καμπάλα, το σχέδιο του γκιμέλ αποτελείται από δύο γράμματα. Το πρώτο είναι ένα vav, που αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο, επειδή στέκεται όρθιος. Στην αριστερή πλευρά του άνδρα βρίσκεται το δεύτερο γράμμα, το γιουντ, που σημαίνει και το πόδι και την πράξη της προσφοράς. Στη ζωή μας διαπιστώνουμε ότι το πάνω μέρος του σώματος, από τη μέση και πάνω, έχει μια τάση προς τον εγωισμό, την προδιάθεση να «πάρει». Η διάνοιά μας υπάρχει συχνά για τον εαυτό της, εφαρμόζοντας τις ικανότητές της για να εξασφαλίσει τις ανάγκες της. Το στόμα, το στομάχι και το πεπτικό σύστημα χρησιμοποιούνται για την πρόσληψη τροφής και ποτού. Το κάτω μέρος του σώματος, ωστόσο, είναι το μέρος που δίνει στους άλλους. Με τα πόδια μας περπατάμε αποστάσεις για να βοηθήσουμε ένα άλλο άτομο. Τα χέρια μας φτάνουν στις τσέπες μας για να πάρουμε τα χρήματα για να τα δώσουμε σε φιλανθρωπίες. Το γιοντ μπορεί επίσης να αντιπροσωπεύει το αναπαραγωγικό όργανο, τον σπόρο της ανθρώπινης ζωής.
Μια άλλη πρόταση είναι ότι, λόγω του μακριού λαιμού του, το κότσι μοιάζει με καμήλα.5 Σύμφωνα με τον ραβίνο Σαμψών Ραφαέλ Χιρς6, η λέξη gimmel είναι παρόμοια με την εβραϊκή λέξη gamal, που σημαίνει «καμήλα».
ΓΕΜΑΤΡΙΑ
Η αριθμητική τιμή του gimmel είναι τρία. Το Ταλμούδ λέει ότι ο αριθμός τρία αντιπροσωπεύει την Τορά, η οποία δόθηκε στον εβραϊκό λαό τον τρίτο μήνα του έτους (Σιβάν) στον δάσκαλό μας Μωυσή (το τρίτο από τα τρία παιδιά) την τρίτη ημέρα του χωρισμού μεταξύ συζύγων ( την απαγόρευση των συζυγικών σχέσεων, σύμφωνα με τις οδηγίες του G‑d). Η Τορά εκδόθηκε σε έναν λαό τριών ομάδων: τους Κοχανίμ, τους Λευίτες και τους Ισραηλίτες. Τέλος, η ίδια η Τορά χωρίζεται σε τρία τμήματα: τα Πέντε Βιβλία του Μωυσή, οι Προφήτες και οι Γραφές.8
Ο R. Yehudah Loew (το Μαχαράλ της Πράγας)9 εξηγεί ότι η δύναμη του αριθμού τρία είναι η ικανότητά του να συνδυάζει δύο αντίθετες δυνάμεις — να επιφέρει ολοκλήρωση.10 Τι σημαίνει αυτό; Ας πούμε ότι ένα άτομο γεννιέται στον κόσμο της Τορά. Μεγαλώνει σε μια κλειστή κοινωνία. Πηγαίνει στο Yeshivah όλη του τη ζωή και το μόνο που ξέρει είναι ο G‑d. Τελικά, αυτό το άτομο παντρεύεται και βγαίνει στον εγκόσμιο κόσμο και αρχίζει να κερδίζει τα προς το ζην. Λέει, «Γεια, υπάρχει ένας υλιστικός κόσμος εδώ έξω! Υπάρχουν πράγματα εκτός από τη θεοπρέπεια, εκτός από την πνευματικότητα. Ίσως στην πραγματικότητα να υπάρχουν δύο πραγματικότητες. Η πρώτη πραγματικότητα είναι ο G‑d. Μετά υπάρχει μια δεύτερη πραγματικότητα, ο κόσμος. Και αυτές οι πραγματικότητες έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους…» Επομένως, η Τορά δίνεται τον τρίτο μήνα επειδή το «τρία» έχει τη δύναμη να συγχωνεύσει τη θεότητα με τον εγκόσμιο κόσμο. Για παράδειγμα, οι Σοφοί μας δηλώνουν: «Αν δεν υπάρχει ψωμί, δεν υπάρχει Τορά».11 Ο Θεός περιμένει από εμάς να βγάλουμε τα προς το ζην για να στηρίξουμε τους αγαπημένους μας και να δώσουμε ελεημοσύνη. Και διεξάγοντας τις εγκόσμιες υποθέσεις μας σύμφωνα με την Τορά —με ειλικρίνεια και ακεραιότητα— στην πραγματικότητα βρίσκουμε τον Θ-δ στον φυσικό κόσμο.
-H AYTOKΡΑΤΕΙΡΑ-
Υπάρχει μια ιστορία για τον μαθητή του Αριστοτέλη, τον Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος μια μέρα μπήκε απροειδοποίητα στο σπίτι του κυρίου του. Προς έκπληξή του, ο Αλέξανδρος βρήκε τον Αριστοτέλη να επιδίδεται σε ανήθικη συμπεριφορά. Αργότερα, όταν έμειναν μόνοι, ο Αλέξανδρος ρώτησε: «Αυτός είναι ο τρόπος του μεγάλου Αριστοτέλη – του φιλοσόφου, του δασκάλου, του μέντορα; Είναι αυτή η σωστή ηθική συμπεριφορά;!» Ο Αριστοτέλης απάντησε: «Όταν σας διδάσκω τη φιλοσοφία και τα θαύματα του κόσμου, είμαι ο Αριστοτέλης. Αλλά εδώ, ιδιωτικά, δεν είμαι ο Αριστοτέλης».
-H AYTOKΡΑΤΕΙΡΑ-
Αυτή η ιστορία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον χαρακτήρα του Ραβίνου Akiva και την Τορά που ενσάρκωσε. Ο Ραβίνος Akiva συχνά καλούνταν από τον Ρωμαίο αξιωματούχο Tinus Rufis για μια ζωηρή συζήτηση. Στο τέλος, ο Ραβίνος Akiva πάντα τον ξεπερνούσε. Μια μέρα η Ραφήνα, η σύζυγος του Τίνου Ρούφη, αποφάσισε να εκδικηθεί την τιμή του συζύγου της. Γνωρίζοντας ότι ο θεός των Εβραίων απαγόρευε την ανηθικότητα, κέρδισε την άδεια του Tinus Rufis να αποπλανήσει τον Ραβίνο Akiva και να τον κάνει να αμαρτήσει. Την επόμενη φορά που ο Ραβίνος Ακίβα κλήθηκε στο παλάτι, η Ραφήνα κρύφτηκε πίσω από ένα από τα δέντρα του κήπου. Καθώς πλησίαζε ο Ραβίνος Ακίβα, βγήκε μπροστά του, ντυμένη προκλητικά. Τώρα, η Ραφήνα ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα και ήταν σίγουρη ότι ο Ραβίνος Ακίβα θα παραδινόταν στη γοητεία της. Όμως ο Σοφός προχώρησε στο εξής: πρώτα έφτυσε, μετά γέλασε, μετά έκλαψε. Η Ραφήνα έμεινε εντελώς άναυδη. Του ζήτησε να εξηγήσει τις πράξεις του. Ο Ραβίνος Ακίβα απάντησε: «Τα δύο θα σου πω και το τρίτο όχι. Έφτυσα εξαιτίας των ‘καταφρόνητων πράξεών σου’. Έκλαψα γιατί ξέρω ότι μια μέρα η όμορφη μορφή σου θα ξαπλώσει στη σκόνη και θα αποσυντεθεί. Για το γιατί γέλασα, ίσως μια μέρα καταλάβετε».
Ποια είναι η σχέση μεταξύ των ιστοριών του Αριστοτέλη και του Ραβίνου Ακίβα; Ο Αριστοτέλης χώριζε σώμα και πνεύμα, αλλά ο Ραβίνος Ακίβα τα θεωρούσε αχώριστα. Για τον Αριστοτέλη, αυτό που ήταν «πνευματικό» (δηλαδή η διάνοια και οι επιστήμες) ήταν ιερό. Αυτό που ήταν σωματικό, του σώματος, ήταν βέβηλο. Οι δύο σφαίρες δεν συνδέονταν και καταλάμβαναν δύο διαφορετικές σφαίρες προθέσεων. Ο Ραβίνος Ακίβα, ωστόσο, έζησε με το χάλι, τη συγχώνευση του G‑d και του κόσμου. Ο Ραβίνος Ακίβα έβλεπε τον Θ-δ σε όλα και αναγνώρισε ότι ο Θ-δ κατοικεί ακόμα και στο φυσικό. Επομένως, ο Ραβίνος Ακίβα είχε την ικανότητα να ελέγξει και να ξεπεράσει τον πειρασμό της Ραφήνας. Αργότερα η Ραφήνα ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό και παντρεύτηκε τον Ραβίνο Ακίβα. Αυτή η προφητική προνοητικότητα ήταν η αφορμή για το γέλιο του.
