H Σιωπή είναι η βαθιά γνώση της συγκεντρωτικής αγάπης
Οι δώδεκα βαθμοί της Σιωπής
Αν πνευματική ζωή μας καλεί σταδιακά στo να σωπάσουμε γύρω μας και μέσα μας,αυτό γίνεται για να αντιληφθούμε την εσωτερική μας Θεϊκή ύπαρξη και να βιώσουμε ένα συνεχή διάλογος αγάπη μεταξύ του Πατέρα και του Ιησού. Ως εκ τούτου, η σιωπή γίνεται ένας τρόπος για την επίτευξη αυτού του στόχου, ένα εργαλείο που διευκολύνει την είσοδο μας, σε ένα δρόμο που μας καθαρίζει.
Υπάρχει αυτό που ονομάζουμε « ασκητισμός της σιωπής». Το να είναι σιωπηλός κανείς, δεν είναι κάτι εύκολο. Υπάρχουν εμπόδια τόσο εκτός όσο και εντός μας. Ακόμη και αν η σιωπή είναι πολύτιμη για τον μοναστηριακό βίο, θα πρέπει να δαμάσουμε πρώτα
όλα τα άλλα στην καθημερινή μας ζωή. Όλα όσα είναι μέρος της ύπαρξής μας, και τα επιλέγουμε και τα διατηρούμε επιλέξτε το και να το διατηρεί με προσπάθειες και
επιμονή. Για το αν θα επιδιώξoμε να δημιουργήσουμε την κατοικία μας στο Θεό, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός δημιουργεί την κατοικία Του μέσα μας.
Η σιωπή, ως εκ τούτου, μετατρέπεται σε μια συνάντηση μεταξύ Θεού και των εαυτών μας. Είναι ένα εσωτερικό ταξίδι που καθαρίζει την ύπαρξή μας καθώς στοχεύουμε την ένωση με το Θεό.
Η Αδελφή Marie-Aimée του τάγματος Καρμελιτών από το Παρίσι, κατανόησε ότι ο ρόλος της εσωτερικής σιωπής χωρίζεται σε δώδεκα βαθμούς, παράλληλα με τους δώδεκα βαθμούς της ταπεινοφροσύνης στο Κανόνα του Αγίου Βενέδικτου.
Ας τα απαριθμήσουμε και ας τα σχολιάσει το καθένα εν συντομία:
- Σιωπή της λέξης
- Σιωπή των κινήσεων ή της δράσης
- Σιωπή της φαντασίας
- Σιωπή της μνήμης
- Σιωπή για τα πλάσματα
- Σιωπή της καρδιάς ή των συναισθημάτων
- Σιωπή της ταπεινοφροσύνης ή του εγωισμού
- Σιωπή του πνεύματος ή της νοημοσύνης
- Σιωπή της κρίσης
- Σιωπή της επιθυμίας
- Σιωπή με τον εαυτό μου
- Σιωπή με τον Θεό.
Στον 1ο,2ο και 3ο βαθμό περιλαμβάνονται:
H Σιωπή της Λέξης
“Τα πρόσωπα που πραγματικά λένε κάτι αξιόλογο δεν είναι πολλά
εκείνοι που ακούνε είναι ακόμη λιγότεροι.
Όλες οι λέξεις είναι μάταιες
όταν δεν έχουν ωριμάσει μέσα μας
με τη συναίνεση της Αγάπης. ”
By Maurice Zundel
Στην εποχή μας που οι επικοινωνίες έχουν φτάσει στο αποκορύφωμα τους εμείς δεν αναρωτιόμαστε αν είμαστε εμποτισμένοι με τις λέξεις.
Για να έχει νόημα μια λέξη, θα πρέπει να αναβλύζει από την ψυχή μας πρός την ψυχή ενός άλλου προσώπου.
Αν ήδη κατέχουμε μια αφθονία των λέξεων, τότε μια δημιουργική λέξη δεν θα λησμονηθεί εύκολα, ούτε θα αγνοηθεί ή θα παρερμηνευθεί.
Το να είμαστε σιωπηλοί στα λόγια μας επιτρέπει να είμαστε ανοικτοί στο Λόγο του Θεού . Τον Λόγο της Ζωής, της Αλήθειας και της Ελευθερίας.
Η Σιωπή της δράσης
Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα το νόημα των πράξεών μας πρέπει να αποφεύγουμε να βυθιζόμαστε σε μια πληθώρα πραγμάτων που μας αποσπούν την προσοχή.Να διακρίνουμε τα κίνητρά που κρύβονται πίσω από τις δραστηριότητές μας και να μάθουμε να επιλέγουμε ότι είναι απαραίτητο. Ο κίνδυνος πάντα ελοχεύει στο να αφήσουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί!
Η φρενίτιδα των καιρών μας αποκρύπτει την βαθιά επίγνωση του νοήματος της ζωής, κάνοντας μας να”σερφάρουμε” στο κύμα της ύπαρξής μας.
Η σιωπή της δράσης μας επιτρέπει να διακρίνουμε πού ο Θεός μας θέλει τώρα για το καλό του περιβάλλοντός μας και της κοινωνίας.
Η Σιωπή της φαντασίας
Σε έναν κόσμο όπου τα όνειρα, το εξωπραγματικό, ο κυβερνοχώρος πολλαπλασιάζονται η επίδραση τους στην φαντασία είναι ισχυρή. Το Marketing χρησιμοποιεί συχνά ανθρώπινες φιλοδοξίες για την ευτυχία για να μας κάνουν να φανταζόμαστε και να ονειρευόμαστε πράγματα.
Αλλά οι εμπνευστές και κατασκευαστές που προτείνουν αυτό το είδος της ευτυχίας είναι συχνά πολύ υλιστικό και προσωρινό. Αυτό δεν ικανοποιεί την επίδοξη ανθρώπινη καρδιά για το άπειρο.
Για να δημιουργήσετε τη σιωπή της φαντασίας πρέπει να ριζώσετε στην πραγματικότητα της ζωής. Ναι, χρειαζόμαστε φιλοδοξίες για να κινηθούμε πρός τα εμπρός αλλά πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα και το βαθύ νόημα των ανθρωπίνων αξιών.
Η φαντασία μας μπορεί να γίνει ένα καταφύγιο για να ξεφύγουμε από την υπαρξιακή κενότητα. Όταν είμαστε εξαγνισμένοι και απελευθερωμένοι από καταστάσεις, η φαντασία μπορεί να γίνει η πηγή της μεγάλης δημιουργικότητας. Η κατ ‘εικόνα του Θεού δική μας δημιουργικότητα.
Για να δημιουργήσει ο Θεός το Σύμπαν χρειάστηκε πολλή φαντασία.
Για να οικοδομήσουμε έναν δίκαιο και αδελφικό κόσμο, χρειαζόμαστε επίσης το ίδιο.
(συνεχίζεται….
